تاریخ بروز رسانی شهریور 28, 1401 by
در شماره مرکز کمپ ترک اعتیاد اجباری مقاله آموزشی هدف از داشتن جامعه ای پاک این است که افراد در کنار داشتن جسمی سالم از روح و روان سالمی نیز برخوردار باشند. به همین دلیل زمانی که قصد داریم فرد مبتلا به بیماری اعتیادی را درمان نماییم، باید به روش درمانی آن نیز توجه خاصی داشته باشیم. چه بسا کمپ هایی را دیده باشید که در آن ها معتادان را برای ترک کردن به تخت می بندند و با آن ها با خشونت و بی احترامی رفتار می کنند. این افراد در زیر این شکنجه های روحی و جسمی شخصیتشان از بین رفته و به ناچار ترک می کنند و بعد از مدت کوتاهی، برای فراموش کردن آن خاطرات زشت و غم انگیز، دوباره به مصرف مواد مخدر روی می آورند
شرایط کمپ اجباری اعتیاد
شرایط کمپ هایی مجاز هستند که روش های درمانی، پروتکل های اجرای و تمامی قوانین برخورد با آن ها مطابق با دستورالعمل های سازمان بهزیستی می باشد. در این کمپ ها یا فرد به صورت داوطلب مراجعه کرده و پس از تشکیل پرونده بستری می شود و یا اینکه توسط خانواده،اجباری اقدام خانواده و یا از طریق کادر اورژانس آمبولانس به کمپ منتقل می شود. برای این گونه انتقال، باید یکی از افراد درجه یک خانواده وی که شامل پدر، مادر، خواهر، برادر و یا همسر قانونی وی می باشد، برگه رضایت نامه را پر کرده و مدارک هویتی معتبری را ارائه دهد. سپس کمپ برای انتقال فرد معتاد با شعبات قضایی هماهنگ کرده و با داشتن تاییدیه از سوی دادستان و ارائه برگه قضایی، فرد را به کمپ انتقال می دهد. روش سوم به گونه ای است که فرد توسط نیروی انتظامی دستگیر شده و به کمپ ارجاع داده می شود.
در مقابل کمپ های غیر مجاز بدون مجوز مراقب باشید
پذیرش و درمان کمپ اجباری
پس از مراجعه پذیرش و درمان کمپ اجباری، فرد مبتلا به بیماری اعتیاد توسط مددکار و پزشک مورد معاینات لازم قرار گرفته و او را در گروهی که قبلا همانند وی بوده اند قرار می دهند. زیرا که تحقیقات روانشناسی و تجارب چندین ساله در زمینه ترک اعتیاد نشان می دهد، بودن در محیط دوستانه به همراه افرادی که تجربه ای مشابه دارند، تاثیر مثبتی در روند درمان دارد. بعد از این که بیمار بستری شد و روند درمان آغاز گردید، طبق دستورالعمل پزشک، خانواده بیمار می توانند در طول هفته با وی ملاقات کرده و پس از اتمام روند درمان و طی کردن مراحل اداری، وابسته خود را به ترخیص می کنند.
ماده ی 15 و 16 قانون ترک اعتیاد
این ماده قانون مربوط به معتادان متجاهر بوده و بر اساس آن هر معتاد متجاهری، که در ملع عام اقدام به استعمال مواد مخدر کند و سپس توسط پلیس دستگیر گردد، به کمپ ها ارجاع داده می شود. مطابق با این قانون حکمی برای آنان نوشته می شود که باید بر اساس آن به صورت اجبار، 3 الی 6 ماه را در کمپ گذرانده و سپس طبق دستورات مقامات قضایی و مسئولان، ترخیص می شوند.
ماده 15 قانون برعکس ماده 16ترک اعتیاد برای افرادی است که با میل و رضایت خود به کمپ ها مراجعه کرده و به صورت پرهیز مدار درمان خود را آغاز می کنند. این بیماران به صورت اجباری بستری نمی شوند و بعد از درمان نیز به راحتی ترخیص می گردند
داستان ترک اعتیاد تمایلی و اجباری
بعد از به هوش آمدنم برادرم به بالای سرم آمد. از او سراغ زن و بچه هایم را گرفتم. چشمانش پر از اشک شد و سرش به زیر فرو رفت. نمی خواستم باور کنم. می خواستم فکر کنم که همه چیز شوخی است تا اینکه رخت سیاه مادرم را بر تنش دیدم و آن زمان بود که دنیا بر سرم خراب شد. از آن تصادف تنها من جان سالم به در برده بودم و همسر و سه فرزندم در دم جان باخته بودند. پزشکان می گفتند که زنده ماندنم معجزه است. اما ای کاش معجزه نمی شد و من هم همراه آن ها میمردم.
به خانه که آمدم آرام و قرار نداشتم. جای شکستگی هایم از یک طرف و داغ گذاشته شده بر دلم از طرف دیگر باعث می شد که هر روز دوز مصرفی مورفین ام بیشتر شود. چند هفته بود که دکتر تشخیص داد دیگر نیازی به مورفین ندارم، خانه را بهم ریختم که دارم از درد میمیرم. برای همین برادرم با آشنا بازی توانست چند دوز برایم مورفین پیدا کند. بعد از آن خودم به دنبال مواد مخدر رفتم و کم کم آلوده به انواع اعتیاد شدم. تنها در زمان نئشگی بود که می توانستم کمی در این زندگی سراسر درد و رنج زندگی کنم. فکر و خیال عزیزانم لحظه ای مرا آسوده نمی گذاشت و من برای فرار از این حجم از غم و اندوه، هر روز بیشتر در اعتیاد گرفتار می شدم. به یکسال نکشید که تمام پس انداز و زندگیم را به قمار در خرید تریاک، هروئین و شیشه باخته بودم. خانواده ام که دیگر طاقت دیدن این حال و روز مرا نداشتند، مرا به کمپ فرستادند. من که از لحاظ روحی و روانی دچار آسیب های شدید شده بودم، هیچ کمپ تمایلی و اجباری توان درمان مرا نداشت. برای همین هر بار که از کمپ بیرون می آمدم، شدید تر از قبل به سمت مواد مخدر می رفتم.
در یک از بستری شدن هایم، با روانشناسی آشنا شدم که حال و روز مرا به خوبی می فهمید. او درد هایم را درک می کرد و من برای اولین بار بود که با دیدن واضح حقیقت، به آرامش می رسیدم. دکتر فرهادی هر روز با جان و دل پای اشک ها و درد هایم می نشست و مرا با دلسوزی و مهربانی راهنمایی می کرد. اینطور شد که آن مشاوره ها و جلسه های روان درمانی توانستند مرا بعد از سال ها دوباره به زندگی بازگرداند. الان حدود سه سال است پاک هستم و به صورت رایگان در کمپ ترک اعتیادی که روزی نجات دهنده من بود، به عنوان مشاور کمک حال دکتر فرهادی می باشم.
آیا شخصی که تحت تاثیر توهمات ناشی از مواد مخدر روانگردان است،
می تواند به صورت مستقل در مورد حضور و یا عدم تمایلش به بستری شدن در کمپ تصمیم بگیرید؟ معمولا این بیماران را تا زمانی که توهم وی به صورت کامل از بین رود، تحت نظر پزشک و پرستار قرار داده و سپس که توانایی تصمیم گیری داشت، با خانواده وی در این زمینه صحبت خواهد شد. برای درمان و ترک اعتیاد شیشه و یا سایر مخدر های روانگردان نیز، می توانید به مقالات مربوطه مراجعه نمایید.
در حال بروز رسانی محتوا هستیم.
آقای رنجبر
پایان پیام.
پاسخ دهید